ROZDZIAŁ 9

Victoria szła zamyślona długim chodnikiem. Ciągle myślała o zaproszeniu na randkę na którą właśnie podążała w pełni zadowolona, ale równie dobrze poddenerwowana. Nie zwracała uwagi na przechodnie szła prosto z małym uśmieszkiem na twarzy, nagle poczuła, że w kogoś uderzyła. Odsunęła się do tyłu i ujrzała rozpromienioną twarz Mario. Trzymał ją za ręce, a ona nawet tego nie zauważyła. Uśmechała się do niego i w pewnym momencie ocknęła się. Puściła jego dłonie i rozejrzała się czy nikt z paparatzi ich nie dostrzegł.
- Viki uważaj, miałaś szczęście, że na mnie wpadłaś a nie na jakiegoś faceta. - zaśmiał się.
- Oj Mario. Zamyśliłam się trochę i tak wyszło.
- O czym myślałaś ?
- A takie tam. - obdarzyła go uśmiechem - Gdzie idziemy ?
- Może po prostu się przejść ?
- Dobrze proszę pana.
Szli rozmawiając i śmiejąc się. Dziewczyna czuła się przy nim bardzo szczęśliwa i wolna, bez ograniczeń. On też czuł się swobodnie przy niej. Zabrał ją w jakieś miejsce. Mur, drzewa, jakieś grafitty na tym jakże niezadbanym obiekcie. Można było na niego wejść i tak postąpili rozsiedli się na ceglanym murze i patrzyli na zachodzące słońce. Może to miejsce nie było godne randki takiego piłkarza i takiej piłkarki, ale było bardzo bardzo romantyczne. Piękne podchodzące pod róż niebo, grafitty mieniły się kolorami, drzewa oblepione kwiatami, ciepłe powietrze, śpiew ptaków oraz odgłosy zapylających kwiaty pszczół. Dla Victorii było pięknie, nawet i lepiej niż siedzenie w jakiejś dennej restauracji zamknięci w pomieszczeniu z sztucznymi kwiatami i jedzeniem. Do tego ludzie gapiący się na nich i proszący o autografy. To miejsce było doskonałe i on o tym wiedział. Dlatego nie bez powodu ją tu zabrał. Siedzieli i cieszyli się tą chwilą. Victoria nawet nie poczuła kiedy Mario ją przytulił. Zrobił to z taką precyzją i delikatnością, że się samej sobie nie dziwiła. Spojrzała się na niego i nie wiedziała dla czego cmoknęła go w policzek. Chłopak się uśmiechnął, urwał kawałek gałązki pięknie pachnącej wiśni, zerwał kwiatka i włożył jej za ucho.
- Pajac. - zaśmiała się.
- Może i pajac, ale teraz wyglądasz jeszcze ładniej. - pokazał ok.
- Gadasz głupoty.
- Może i tak, ale wiem co czuje.
- A co czujesz?
- To że cie - urwał i spojrzał na nią z nadzieją, że odczyta z jej twarzy co czuje.
- Ja cie też. - uśmiechnęła się i pocałowała go w usta ze szczyptą rozbawienia. Chłopak spojrzał na nia i się uśmiechną.
- Spróbujemy?
- Ja się zgadzam.
Mario zeskoczył z muru zdjął Victorię złapał za rękę i udali się do kawiarenki. Wypili lemoniadę porozmawiali i Victoria musiała się zbierać do domu. Chłopak odprowadził ja pod same drzwi pożegnali się pocałunkiem. Victoria weszła do środka i rzuciła się na fotel i włączyła telewizję.

2 tyg. później.

Victoria i Mario są bardzo szczęśliwi ze swojego związku, miedzy nimi układa się bardzo dobrze. Właśnie dziewczyna wróciła z całodniowego spaceru z Mario. Chłopak przysłał jej SMS o treści "Kocham cię i już tęsknię" Ta skomentowała go uśmiechem  i udała się do kuchni robić sobie kolację. Kiedy usiadła do stołu i ugryzła kawałek ziarnistego chleba u drzwi rozległ się dźwięk dzwonka. Pomyślała, że to Mario. Popiła sok i poszła otworzyć. Ku zdziwieniu nie stał tam Mario.
- A co ty tu robisz? - powiedziała zdenerwowana i zdziwiona opierając się z szoku o drzwi.